Πηγή: https://stringfixer.com/tags/%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%8C%CF%81
... οι πεταλούδες ζουν μεγάλες περιπέτειες
ενώ η αθωότητα ξεντύνεται το τελευταίο της ψέμα...
(Ο. Ελύτης, Προσανατολισμοί)
Σουρεαλισμός. Πόσο μας ταιριάζει!
Ένα ταξίδι με τα παιδιά στους δρόμους της φαντασίας, στις διφορούμενες εικόνες με τα κρυμμένα μυστικά, στους δρόμους του παραμυθιού και του ονείρου, όπως μπορεί ο καθένας αλλά πάντα με ενεργή την παιδαγωγική μας πυξίδα.
Διαβάστε λοιπόν τις ερμηνείες τους:
Χρήστος Σ.: “Είναι ένα καράβι με πολλές πεταλούδες. Μάλλον το στόλισαν με πεταλούδες επειδή τους αρέσει να στολίζουν τα πάντα, τους αρέσει το στόλισμα. Τώρα θα σου πω τι γίνεται εκεί, κυρία. Μέσα στο καράβι είναι πολεμιστές που πάνε για πόλεμο με τους κακούς που είναι από άλλη χώρα και μας πήραν ένα κομμάτι από τη δική μας χώρα… ναι, από την Ελλάδα. Το στολίσανε το καράβι με τις πεταλούδες, αλλά αυτές είναι ασπιδοπεταλούδες (!). Είναι σιδερένιες ασπίδες και όταν θα πετάνε σφαίρες οι κακοί θα πέσουν πάνω στις πεταλούδες και αυτές δεν θα σπάνε. Έτσι θα σωθούν οι πολεμιστές και θα νικήσουν. (…) Ναι, κυρία, τις πεταλούδες τις έβαλαν για να τους ξεγελάσουν, θα νόμιζαν ότι είναι πεταλούδες κανονικές και δεν θα ξέρουν ότι είναι ασπίδες. Μέσα στο καράβι αυτό είναι οι Έλληνες, είναι δικό μας καράβι και θα πάρουμε πίσω το κομμάτι που μας πήραν. Μετά, οι Έλληνες θα γυρίσουν με το καράβι από τον πόλεμο στην Ελλάδα και θα τους περιμένουν οι άλλοι Έλληνες με κύπελο και θα χειροκροτούν και θα φωνάζουν: Γιούπι!"
Κίρκη: “Μέσα σ’ αυτό το καράβι είναι άνθρωποι, δέκα άνθρωποι είναι μαζί με τα παιδιά τους, και φεύγουν από ένα νησί με πεταλούδες επειδή σκέφτηκαν να κάνουν διακοπές. Το καράβι έχει ένα σήμα πίσω που είναι μια πεταλούδα χρυσή. Όταν είδαν τη χρυσή πεταλούδα οι πεταλούδες σκέφτηκαν: Να πάμε στο καράβι που έχει τη χρυσή πεταλούδα. Νόμιζαν ότι αυτό το καράβι είναι για τις πεταλούδες επειδή είχε τη χρυσή πεταλούδα και όταν πήγαν είδαν ότι ήταν για ανθρώπους".
Δ.: -Δεν μπορούσαν κι αυτές να ταξιδέψουν με αυτό το καράβι;
Κίρκη: "Ναι, μπορούσαν κι αυτές να πάνε. Γιατί όχι;”
Δ.: -Τι είπαν οι άνθρωποι όταν τις είδαν;
Κίρκη: "Είπαν: Ωραία, μπορούν να έρθουν μαζί μας και οι πεταλούδες και μετά βγήκαν έξω και τις καμάρωναν. Καμάρωναν τα φτερά τους”.
Δ.: -Και τι έγινε μετά;
Κίρκη: "Μετά οι άνθρωποι βγήκαν έξω βόλτα και βγήκαν και οι πεταλούδες. Όλος ο κόσμος που τις έβλεπε τις καμάρωνε και έλεγαν: Τι ωραίες πεταλούδες! Πώς ήρθαν εδώ; Γιατί σ’ εκείνο το μέρος δεν υπήρχαν πεταλούδες και τις έβλεπαν για πρώτη φορά. Οι άνθρωποι μετά έφυγαν και γύρισαν στο νησί τους. Οι πεταλούδες έμειναν οι μισές, κάποιες έμειναν και κάποιες έφυγαν με το καράβι και γύρισαν πίσω. Αυτές που έμειναν ήταν χαρούμενες στο νέο νησί. Οι άνθρωποι έφτιαξαν ένα γλυκό και κέρασαν τον καπετάνιο και τους ανθρώπους για να τους ευχαριστήσουν και τους το πήγαν πριν φύγουν για να το φάνε". Μετά οι άνθρωποι στο καινούριο νησί έφτιαξαν ένα πάρκο για τις πεταλούδες και αυτές έμειναν εκεί για πάντα και ήταν πολύ ευχαριστημένες. Έχουμε κι εδώ ένα πάρκο με πεταλούδες, το ξέρεις κυρία; Έχω πάει εκεί. Είναι ωραία γιατί έχει πεταλούδες αλλά έχει και γρανίτες. .....
Δ.: -Αν έβλεπες το ζωγράφο, τι θα του έλεγες;
Κίρκη: “Θα του έλεγα: Μπράβο, γιατί η ζωγραφιά σου με ευχαρίστησε και είναι πολύ ωραία. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια. Είναι πρωτότυπη!"
Μάριος: "Είναι ένα καράβι με πεταλούδες στα κατάρτια και φεύγει από ένα νησί. Φεύγει από το λιμάνι. Μέσα είναι άνθρωποι και ο καπετάνιος. Οι άνθρωποι πάνε ταξιδάκι, πάνε βόλτα. Μετά ήρθαν οι πεταλούδες. Ο καπετάνιος τις φώναξε".
Δ.:-Ξέρει τη γλώσσα τους;
Μάριος: "Ναι, ξέρει να τους μιλάει και τον καταλαβαίνουν. Πάνε σε μια άλλη χώρα και οι πεταλούδες".
Δ.:- Γιατί λες να πηγαίνουν σε μια άλλη χώρα;
Μάριος: “Γιατί δεν είχε λουλούδια εκεί που ήταν”.
Δ.: -Α, και πώς νομίζεις ότι αισθανόταν οι πεταλούδες εκεί που δεν είχε λουλούδια;
Μάριος: “Ήταν λυπημένες επειδή δεν είχε λουλούδια”.
Δ.: -Λοιπόν, τι έγινε; Έφτασαν στην άλλη χώρα;
Μάριος: “Αμέ! Και βρήκαν πολλά λουλούδια”.
Δ.: -Ωραία. Τι χρώμα είχαν τα λουλούδια;
Μάριος: “Ήταν μπλε και κόκκινα”.
Δ.: -Μύριζαν;
Μάριος: “Ναι, μύριζαν πολύ ωραία”.
Δ.: -Και τι έκαναν οι πεταλούδες μόλις είδαν τα λουλούδια;
Μάριος: “Έτρεξαν πετώντας απάνω στα λουλούδια”.
Δ.: -Ήταν χαρούμενες;
Μάριος: “Πολύ χαρούμενες. Και ο καπετάνιος ήταν χαρούμενος”.
Δ.: -Πολύ ωραία. Και μετά τι έγινε;
Μάριος: "Ε, μετά οι άνθρωποι πήγαν βόλτα και μετά γύρισαν πίσω στο νησί τους”.
Δ.: -Και οι πεταλούδες τι έκαναν;
Μάριος: “Οι πεταλούδες δε γύρισαν πίσω. Έμειναν για πάντα στην άλλη χώρα”.
Δ.: -Επειδή είχε λουλούδια ε;
Μάριος: “Ναι, επειδή είχε λουλούδια αλλά και επειδή οι άνθρωποι εκεί στο νησί που ήτανε πρώτα, τις κοπανούσανε και πεθαίνανε, όπως αυτή που είναι κάτω κάτω πεσμένη. (...) Ναι, δεν σου το είπα στην αρχή αλλά αυτό γινότανε. Και γι’ αυτό οι πεταλούδες δε γύρισαν πίσω”.
Δ. -Πες μου τώρα, πώς σου φαίνεται αυτός ο πίνακας ζωγραφικής;
Μάριος: "Είναι λίγο παράξενος... δεν ξέρω.
Δ.: -Αν έβλεπες το ζωγράφο, τι θα του έλεγες;
Μάριος: "Τι θα του έλεγα; Ε, πολύ ωραία ξέρεις και ζωγραφίζεις!"
Ζωή: “ Είναι ένα καράβι σε αυτό τον πίνακα, κυρία, και μέσα είναι πειρατές. Αυτοί οι πειρατές αγαπούσαν τις πεταλούδες, επειδή φέρνουν την άνοιξη. Στο νησί, στο λιμάνι είναι κάποιοι κύριοι που οδηγούν τις πεταλούδες για να πάνε στο καράβι. Το κάνουν με τις σημαίες και τους δείχνουν που να πάνε. Το καράβι με τους πειρατές θα πάρει όλες τις πεταλούδες και θα πάει σε ένα άλλο νησί γιατί σ’ αυτό το νησί τους ενοχλούν. Όταν πήγαν όλες οι πεταλούδες στο καράβι έφυγε το καράβι και πήγε σε μια άλλη πόλη, στο άλλο νησί και εκεί μόλις το είδαν είπαν: -Τι παράξενο καράβι είναι αυτό! Δεν ξαναείδαμε τέτοιο καράβι και ζήλεψαν που οι πεταλούδες πήγαιναν μόνο σε αυτό και όχι στα δικά τους καράβια. Και οι πειρατές έφυγαν κι από αυτό το νησί και πήγαν σε ένα άλλο πιο μακρινό. Εκεί οι άνθρωποι μόλις το είδαν στο λιμάνι είπαν: -Τι ωραίο καράβι! Θέλουμε κι εμείς να μπούμε και να πάμε ένα ταξίδι με αυτό το καράβι. Οι πειρατές τους πήραν μαζί τους και ο καπετάνιος ξεκίνησε . Ήταν πολύ ωραία και μετά από λίγο οι άνθρωποι πήγαν στις καμπίνες και κοιμήθηκαν. Το καράβι ταξίδευε όλη τη νύχτα και το πρωί που ξύπνησαν οι άνθρωποι είδαν ότι είχαν φτάσει σε μια μαγική πόλη γιατί εκεί έμεναν νεράιδες. Οι νεράιδες είπαν ότι οι πεταλούδες είναι υπέροχες και ότι τις θέλουν να μείνουν για πάντα στην πόλη τους, μαζί τους. Οι πεταλούδες συμπάθησαν τις νεράιδες και ήθελαν να μείνουν μαζί τους. Έτσι ο καπετάνιος με τους πειρατές και τους άλλους ανθρώπους ξεκίνησαν και οι πεταλούδες έμειναν με τις νεράιδες. Αλλά και οι πειρατές συμπάθησαν τις νεράιδες και επειδή τους άρεσε πάρα πολύ η χώρα τους, αποφάσισαν και είπαν: Θα πάμε τους ανθρώπους στην πόλη τους πίσω και μετά θα γυρίσουμε να μείνουμε για πάντα κι εμείς μαζί με τις νεράιδες και τις πεταλούδες. Και αυτό έγινε και ζήσανε μαζί για πάντα οι πειρατές με τις νεράιδες και τις πεταλούδες και ήταν πολύ ευτυχισμένοι όλοι".
-Δ: - Για πες μου τώρα, αν έβλεπες το ζωγράφο τι θα του έλεγες;
Ζωή: "Θα του έλεγα: Μπράβο! Είναι πολύ ωραίο αυτό που ζωγράφισες και μου άρεσε. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια ζωγραφιά!"
Κωνσταντίνος: “Είναι μια ωραία εικόνα και παράξενη, γιατί στον ουρανό βλέπω ένα σύννεφο, σαν άνθρωπος είναι, φαίνεται το φεγγάρι γιατί είναι βράδυ και ένα καράβι με πολλές πεταλούδες. Αυτό το καράβι φεύγει από το νησί για άλλο νησί. Μέσα είναι δύο άνθρωποι, ο καπετάνιος και ένας φίλος του. Οι πεταλούδες ήθελαν να ξεκουραστούν και να βρουν κάτι να φάνε και δεν υπήρχε τίποτα εκεί κοντά. Δεν υπήρχε ούτε ένας κήπος! Προσπαθήσανε, ψάξανε παντού, πήγανε και στις πέτρες και ψάχνανε, η μία είναι ακόμα εκεί στις πέτρες, και σηκώνανε τις πέτρες να βρουν κανένα λουλούδι, επειδή στο χώμα και στο νερό γίνονται λουλούδια. Το νερό όμως ήταν αλμυρό και δεν είχε λουλούδια, γιατί τα λουλούδια δεν αντέχουν το αλμυρό νερό. Τσάμπα πήγαν εκεί. Και αποφάσισαν να πάνε στο κατάρτι του πλοίου, μήπως βρουν λουλούδια και φαΐ. Αλλά δεν είχε τίποτα, αφού ήταν πλοίο. Τότε είπαν: -Να φύγουμε από αυτό το μέρος. Να πάμε σε ένα άλλο νησί με το πλοίο. Ε, πήγαν και σε λίγο φτάσανε και βρήκαν λουλούδια και ήταν πολύ ευχαριστημένες. Ο καπετάνιος όταν είδε τις πεταλούδες, του άρεσαν αλλά τον ενοχλούσαν, γιατί δεν έβλεπε μπροστά του. Δεν τις έδιωξε όμως. Σε λίγο φτάσανε στο άλλο νησί. Οι πεταλούδες πέταξαν και βρήκαν τους κήπους και ο καπετάνιος με το φίλο του πήγαν βόλτα. Κάποιος από εκείνο το νησί είδε τις πεταλούδες και τις αγόρασε από τον καπετάνιο. Έδωσε στον καπετάνιο λεφτά, εκατό ευρώ του έδωσε, και τις πήρε όλες. Ο καπετάνιος ευχαριστήθηκε. Τέλειωσε τη βόλτα του και γύρισε στο καράβι του και πήγε με το φίλο του στο νησί του. Ο άλλος που τις αγόρασε χάρηκε και τις έβαλε σε πενήντα κήπους, που είχε, και οι πεταλούδες τρώγανε από τα λουλούδια όσο θέλανε. Ο άνθρωπος ήταν πολύ ευχαριστημένος που βρήκε τόσο ωραίες χρωματιστές πεταλούδες και γέμισε τους κήπους του. Τότε μια μέρα, όλοι οι αστυνόμοι που το έμαθαν πήγαν να δουν τι συμβαίνει. Κατάλαβαν ότι δεν έγινε κλεψιά και έφυγαν. Ο άνθρωπος τους είπε πώς τις είχε αγοράσει τις πεταλούδες με τα λεφτά του. Το έμαθε το νέο και ο βασιλιάς και πήγε να δει τις πεταλούδες για να δει μήπως κανένας θα τους έκανε κακό. Αλλά κατάλαβε πως κανένας δεν τους έκανε κακό, μόνο καλό και ησύχασε. Είδε πόσο ωραίες ήταν οι πεταλούδες, τις έβλεπε, τις έβλεπε και τις καμάρωνε γιατί δεν είχε δει ποτέ του τόσο ωραίες πεταλούδες. Μετά έφυγε με την άμαξά του και γύρισε στο παλάτι του. Πήγε όμως κι άλλες φορές, πολλές φορές, στους κήπους και καθόταν εκεί και καμάρωνε τις πεταλούδες".
Δ.:-Αν συναντούσες το ζωγράφο τι θα του έλεγες;
Κωνσταντίνος: Στο ζωγράφο θα έλεγα: "Πολύ όμορφη ζωγραφιά, κύριε Νταλί! Μπορείς να ζωγραφίσεις πολύ όμορφα πράγματα και λίγο παράξενα! Έχω δει κι άλλες ζωγραφιές σου και το μουστάκι σου, που είναι πολύ ωραίο και πολύ αστείο και έχουμε γελάσει πάρα πολύ με την κυρία Γιάννα όταν σε είδαμε σε μια φωτογραφία στον υπολογιστή, επειδή θέλαμε να δούμε πώς είσαι”.
Μάνια: "Είναι ένα πλοίο...πέταξαν οι πεταλούδες και πήγαν όλες στο κατάρτι. Πήγαν επειδή θέλουν να δουν τι γίνεται εκεί. Βλέπουν ότι το καράβι βυθίζεται. Οι ναύτες έχουν χωθεί μέσα, γιατί φοβούνται. Όμως σε λίγο το κύμα θα σταματήσει και το καράβι θα σηκωθεί. Οι πεταλούδες θα ήθελαν να το βοηθήσουν να σηκωθεί αλλά δεν μπορούν, γιατί έχουν μόνο φτερά, δεν έχουν χέρια".
Δ:- Σταμάτησε τελικά το κύμα;
Μάνια:-"Ναι, σταμάτησε και το καράβι σηκώθηκε και τότε οι πεταλούδες πέταξαν μακριά.
Δ:-Πού λες να πήγε μετά το καράβι;
Μάνια: "Το καράβι συνέχισε να ταξιδεύει αλλά πήγε κι έπεσε στα βράχια, επειδή ο καπετάνιος αυτός δεν οδηγούσε, είχε παρατήσει το τιμόνι. Το καράβι έσπασε”.
Δ:- Ο καπετάνιος και οι ναύτες τι απέγιναν;
Μάνια: "Κολύμπησαν και άλλοι πνιγήκανε και μερικοί πήγανε σε ένα άλλο νησί, μακριά και ζούσανε εκεί, χωρίς τίποτα".
Δ:-Αν συναντούσες το ζωγράφο τι θα του έλεγες;
Μάνια: "Ε, θα του έλεγα πως ζωγραφίζει ωραία".
Δέσποινα: “Το καράβι ξεκίνησε από ένα νησί να πάει για ψάρεμα. Μέσα είναι ψαράδες και άλλοι τους χαιρετούν από το νησί. Αυτοί που τους χαιρετούν είναι κι αυτοί ψαράδες που σήμερα δεν πήγαν για ψάρεμα και τους λένε: -Να προσέχετε να μη ψαρέψετε τις πεταλούδες στη θάλασσα! Καλό ταξίδι και καλό ψάρεμα!
Είναι άνοιξη και οι πεταλούδες πέταξαν στο καράβι, γιατί θέλουν να πουν στους ψαράδες ότι υπάρχουν καρχαρίες κάτω από τα νερά, από δεξιά και να μην πάνε από κει. Και έτσι οι ψαράδες τις άκουσαν και πήγαν από την άλλη μεριά και γλίτωσαν. Αυτές είναι πεταλούδες που προειδοποιούν, έχουν πιο μεγάλη δύναμη από τις κανονικές. Κόντευε να νυχτώσει… οι ψαράδες έπιασαν πολλά ψάρια και μετά τα μαγείρεψαν και τα έφαγαν. Φώναξαν ένα ευχαριστώ στις πεταλούδες και μετά γύρισαν στα σπίτια τους και κοιμήθηκαν.
Δ:-Αν συναντούσες το ζωγράφο τι θα του έλεγες;
Δέσποινα: "Στον Dali θα έλεγα:- Μπράβο! Το έκανες πολύ ωραίο κι αυτό το έργο. Έχω δει και το άλλο έργο σου με το βιβλίο-γλάρους και έχουμε συζητήσει με την κ. Γιάννα. Εγώ έχω φτιάξει μια άλλη ιστορία για κείνο το έργο (ανάρτηση: Οι εποχές και οι μήνες/Δεκέμβριος 2021). Μπράβο σου, γιατί κάνεις παράξενα έργα και πολύ ωραία!"
