Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2021

ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΝΕΣ

 Όλα ξεκίνησαν από το γνωστό λαϊκό παραμύθι Οι 12 μήνες, το οποίο συμπεριλάβαμε στο Ημερολόγιό μας για το 2022. Έγινε μια συζήτηση με τα παιδιά για το ποια εποχή τους αρέσει περισσότερο και ποια λιγότερο και γιατί, ακολούθησαν οι ζωγραφιές της αγαπημένης τους εποχής και, στη συνέχεια, παρατηρήσαμε πίνακες ζωγραφικής στους οποίους προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε στοιχεία των εποχών και να εισχωρήσουμε στη θεματική τους με οδηγό στοχευμένες ερωτήσεις και φυσικά τη φαντασία! 

Μετά, μετά από εκτεταμένη συζήτηση (επαναληπτική) τα κορίτσια εκδήλωσαν το ενδιαφέρον να αποτυπώσουν τις δυο ηρωίδες του παραμυθιού και τους 12  μήνες. Οι ζωγραφιές των 12 μηνών θα κοσμήσουν και το εξώφυλλο του Ημερολογίου μας, το οποίο θα έχουμε τη χαρά να σας παρουσιάσουμε σε πολύ λίγες μέρες.

Δύσκολα κατανοητή η έννοια του χρόνου από τα μικρά παιδιά και γ' αυτό χρειάζονται διάφορες και συνεχείς δραστηριότητες. Καμαρώστε τις παραγωγές των παιδιών σε αυτές που έχουμε υλοποιήσει ως τώρα:

Ποια εποχή σου αρέσει περισσότερο; Γιατί;

Ελένη: Ο χειμώνας γιατί μου αρέσει να φοράω κασκόλ, μπουφάν και γάντια και να παίζω στο χιόνι.

Γιάννος: Η άνοιξη, γιατί βγαίνουν οι φράουλες και τα λουλούδια και έχει καλό καιρό.

Δέσποινα: Το καλοκαίρι, γιατί τρώμε παγωτά, πάμε στη θάλασσα και κάνω βουτιές με τη μάσκα μου και πηδάω από το φουσκωτό κροκόδειλό μου. Δεν μου αρέσει που η θάλασσα έχει κύματα το χειμώνα κι όταν έχει το καλοκαίρι, τα μισώ, γιατί τα φοβάμαι.

Κίρκη: Το φθινόπωρο, γιατί πέφτουν τα φύλλα και κάνουμε με τον μπαμπά βουτιές πάνω στα ξερά φύλλα.

Τζωρτζίνα: Ο χειμώνας, γιατί έχει χιόνια και μου αρέσει να παίζω χιονοπόλεμο και να φτιάχνω χιονάνθρωπο. Μου αρέσει ο χειμώνας ακόμη και γιατί έρχεται ο άγιος Βασίλης με τα δώρα του.

Ζωή: Το καλοκαίρι, γιατί κάνω μπάνιο στη θάλασσα και φτιάχνω κάστρα στην άμμο.

Βασιλική: Το καλοκαίρι, γιατί πάω στη θάλασσα για μπάνιο και μου αρέσει να κάνω βουτιές στο νερό.

Μάνια: Ο χειμώνας, γιατί έχω τη γιορτή μου και παίρνω δώρα από τη νονά μου κι από τον άγιο Βασίλη και γιατί μου αρέσει πολύ το χιόνι.

Κωνσταντίνα: Το καλοκαίρι, γιατί πάω βόλτα στην παραλία, κάνω μπάνιο και και φτιάχνω κάστρα στην άμμο. Και όταν πάμε στο Υστέρνι, βάζουμε την πισίνα και κάνουμε μπάνιο με τις αδελφές μου.

Μαρσέλο: Το καλοκαίρι, γιατί πάω για μπάνιο με τη μαμά και τον μπαμπά.

Χρήστος Σ.: Ο χειμώνας, γιατί φτιάχνω χιονάνθρωπο και χιονόμπαλες και τις πετάω στο αυτοκίνητο και επειδή πάω μια βόλτα στη θάλασσα και μου αρέσει πολύ να τη βλέπω με φουρτούνα, με τα μεγάλα της κύματα.

Κωνσταντίνος: Η άνοιξη, γιατί ανθίζουν τα λουλούδια και τότε χαίρομαι, γιατί τα κόβω και τα δίνω στη μαμά, μου αρέσουν πιο πολύ τα κίτρινα λουλούδια και μου αρέσει πάρα πολύ η μυρωδιά όλων των λουλουδιών.

Ολίβια: Η άνοιξη, γιατί έχει λουλούδια.

Χρήστος Β.: Το καλοκαίρι, γιατί μου αρέσει να πηγαίνω στην παραλία, στα Λιβάδια, που έχει το βράχο και πηδάω στη θάλασσα και μετά με την απόχη μου πιάνω καβουράκια και μικρά ψαράκια. Και καμιά φορά πάω με τον μπαμπά μου για ψάρεμα. Μου αρέσει το καλοκαίρι και γιατί έχει σταφύλια, φράουλες, καρπούζια και πεπόνια.

Μάριος: Το καλοκαίρι, γιατί πάω για μπάνιο στη θάλασσα, κάνω βουτιές με τα μπρατσάκια και τη μάσκα μου και μετά τρώω το φαγητό μου με όρεξη. Μετά κάθομαι λίγο και μετά πάω βόλτα και τρώω παγωτό.

Ζωή: Το καλοκαίρι, γιατί πάω στη θάλασσα και εγώ και η αδερφή μου παίζουμε με τα κουβαδάκια μας στην άμμο.

Ποια εποχή σου αρέσει λιγότερο; Γιατί;

Κίρκη: Το καλοκαίρι μου αρέσει λιγότερο γιατί κάνει πολλή ζέστη και ζεσταίνομαι και γιατί δεν ανάβουμε το τζάκι, δεν έρχεται ο άγιος Βασίλης να φέρει δώρο.

Ζωή: Το Φθινόπωρο, γιατί πέφτουν τα ξερά φύλλα πάνω στο κεφάλι μου και γιατί με πιάνει η βροχή στο δρόμο.

Βασιλική: Το φθινόπωρο, γιατί αρχίζει να βρέχει και δεν μου αρέσει η βροχή.

Μαρσέλο: Ο χειμώνας, γιατί κάνει κρύο και δεν μπορώ να πάω στην πλατεία να παίξω.

Χρήστος Σ. :Το καλοκαίρι, επειδή δεν έχει χιόνια και δεν μπορώ να φτιάξω χιονάνθρωπο και χιονόμπαλες να παίζω και γιατί το καλοκαίρι με ενοχλεί η ζέστη, επειδή ζεσταίνομαι και ο ήλιος μου καίει το σώμα μου και το κεφάλι μου.

Δέσποινα: Ο χειμώνας, γιατί έχει πάρα πολύ κρύο και μπορεί να αρρωστήσω, όταν βγω έξω και γιατί δεν μπορούμε να βγούμε διάλειμμα και καμιά φορά μας χαλάει τα μαλλιά ο αέρας.

Ελένη: Πιο λίγο μου αρέσει το καλοκαίρι, γιατί όλο πηγαίνω στη θάλασσα και έχει κύμα και δεν μου αρέσουν καθόλου και τα μικρά ψαράκια που τα βλέπω και κολυμπάνε και έχουν μαύρο χρώμα.

Χρήστος Β. : Το φθινόπωρο, γιατί πέφτουν τα φύλλα. Δεν μου αρέσει που κιτρινίζουν και όταν τα χρησιμοποιώ για κατασκευές σπάνε. Το φθινόπωρο μου αρέσει λιγότερο και γιατί δεν με αφήνουν να βγάλω τα μακρυμάνικα κι εγώ πολλές φορές ζεσταίνομαι και θέλω να είμαι με τα κοντομάνικα.

Τζωρτζίνα: Το φθινόπωρο, γιατί δεν μου αρέσουν τα κίτρινα φύλλα, προτιμώ τα πράσινα, τα κίτρινα μοιάζουν σαν πεθαμένα, και δεν μου αρέσει να κουράζεται ο κόσμος να τα σκουπίζει από τις αυλές και από το δρόμο.

Μάνια: Δεν μου αρέσει το φθινόπωρο, επειδή αρχίζουν οι βροχές και το κρύο και δεν έχει πολύ ήλιο. Δεν μου αρέσει που έχει σύννεφα, επειδή κρύβουν τον ήλιο.

Γιάννος: Λιγότερο μου αρέσει ο χειμώνας, γιατί έχει πολύ κρύο και χιόνι και μ’ ενοχλεί γιατί μπορεί να γλιστρήσω στο χιόνι και γιατί δεν μπορώ να πάω στη θάλασσα για μπάνιο, επειδή είναι πολύ παγωμένη.

Ολίβια: Ο χειμώνας, γιατί βρέχει κι έχει κρύο.

Κωνσταντίνος: Ο χειμώνας, γιατί κάνει κρύο και αρρωσταίνω και κρυώνω πολύ με τις βροχές και τα χιόνια.

Μάριος: Ο χειμώνας, γιατί έχει χιόνια και κρυώνω και πρέπει να βάζω γάντια.

Ζωή: Το φθινόπωρο, γιατί πέφτουν τα φύλλα πάνω στο κεφάλι μου και με πιάνει η βροχή και βρέχομαι.

Κωνσταντίνα: Το φθινόπωρο, γιατί πέφτουν τα φύλλα και είναι άδεια τα δέντρα. 


Κωνσταντίνος: Η άνοιξη
Κίρκη: Παίζοντας με τα ξερά φύλλα
Βασιλική: Για μπάνιο με τον μπαμπά και τη μαμά
Ζωή: Στη θάλασσα το καλοκαίρι
Γιάννος: Εγώ την άνοιξη
Τζωρτζίνα: Το καλοκάιρι
Χρήστος Β. Για μπάνιο με μάσκα και σωσίβιο
Ελένη: Χιονίζει
Δέσποινα: Καλοκαίρι στη θάλασσα
Μάνια: Χειμώνας-Χριστούγεννα

------------------------------------------------------------------------------------
Παρατηρούμε πίνακες ζωγραφικής

-Βλέπω, σκέφτομαι, αναρωτιέμαι, αισθάνομαι, απαντώ στις ερωτήσεις της δασκάλας, που προωθούν τη σκέψη και την ανακάλυψη-

Αξιοποιήθηκαν βασικές τεχνικές του Project Zero

(Visible thinking και Artful thinking)

και βιωματική προσέγγιση


Ράλλης Κοψίδης: λήμνου ενθυμιον, ΠΗΓΗ: https://fermouart.gr/2019/07/15/ralis-kopsidis-anadromiki-limnow/

Ζωή: "Μήπως είναι καλοκαίρι; όχι. Φθινόπωρο είναι, γιατί είδα τα κίτρινα και τα πορτοκαλί ξερά φύλλα και τα σύννεφα που δεν είναι φωτεινά. Είναι στ’ αλήθεια φθινόπωρο. Είναι ένα σπίτι παράξενο και μένει αυτός που κρατάει ένα καραβάκι με τους φίλους του. Αυτός φτιάχνει παιχνίδια. Γι’ αυτό είναι έτσι το σπίτι του, είναι ένα εργαστήριο παιχνιδιών. Φτιάχνει αρκουδάκια, κούκλες, αυτοκινητάκια, σβούρες… Μετά τα βάζει στην καρότσα του φορτηγού του και τα πουλάει στις μαμάδες που τα αγοράζουν για τα παιδιά τους. Τα παιχνίδια τα φτιάχνει το φθινόπωρο για να τα έχει έτοιμα το χειμώνα και να τα έχουν τα παιδιά να παίζουν τα Χριστούγεννα. Το σπίτι αυτό το έφτιαξαν οι φίλοι του σε αυτή την παραλία και ήταν μία έκπληξη.

Βλέπω τη θάλασσα, την άμμο, ένα καραβάκι. Αυτός ο άνθρωπος μαζεύει ξύλα από την παραλία και φτιάχνει μαριονέτες, μαζεύει και κοχύλια για να στολίζει τα παιχνίδια. Οι φίλοι του είναι οι βοηθοί του. Μόλις φτιάξει τα παιχνίδια από ξύλα της θάλασσας τα βάφει και γίνονται πολύ ωραία.

Ένα βράδυ έπεσε ένα αστέρι από τον ουρανό πάνω στο σπίτι και το έβαψε χρυσό και πάνω στα φύλλα των δέντρων και τα έβαψε κι αυτά χρυσά. Τότε αυτός ο άνθρωπος μεταμορφώθηκε σε βασιλιά των παιχνιδιών και οι φίλοι του μεταμορφώθηκαν σε ιππότες. Είχε έρθει ο χειμώνας και ήταν Χριστούγεννα!"



  https://wallpaperaccess.com/christmas-paintings
Ελένη: "Χριστούγεννα!!! Είναι χειμώνας η εποχή και κάνει κρύο. Το κατάλαβα γιατί έχει χιονίσει και φοράνε ρούχα χειμωνιάτικα, ζεστά και σκουφάκια και γιατί δεν υπάρχει ήλιος. Είναι εξοχή και είναι ένα σπίτι και απ’ έξω έχουν στολίσει ένα μεγάλο δέντρο και έχουν φτιάξει ένα χιονάνθρωπο, γιατί έτσι είναι τα Χριστούγεννα όταν χιονίζει. Ο μπαμπάς και το παιδί γυρίζουν στο σπίτι. Είναι βράδυ και ο μπαμπάς κρατάει ένα φως για να βλέπουν στο σκοτάδι. Μέσα στο σπίτι είναι η μαμά και έχει ανάψει το τζάκι , γιατί βλέπω την καμινάδα με τον καπνό. Η μαμά κάθεται και στολίζει το δέντρο και έναν γιορτινό χιονάνθρωπο, ψεύτικο. Όταν μπήκανε η μαμά είπε: -Έκανα δούλευες και σας έπαιρνα τηλέφωνο. Πού είσαστε; -Παίζαμε χιονόμπαλες, της είπαν. Μετά φάγανε κάτι χριστουγεννιάτικο. Η μαμά είχε φτιάξει τοστ στολισμένα με ένα χιονάνθρωπο. Μετά η μαμά έπλυνε τα πιάτα, στολίσανε το δέντρο, γιατί η μαμά δεν το είχε προλάβει και μετά κοιμήθηκαν. Το παιδί στο όνειρό του είδε τον άγιο Βασίλη να φέρνει δώρα. Είχε ζητήσει ένα ρομποτάκι και ο άγιος Βασίλης του το έφερε".    

Joje rovo, Summer windΠΗΓΗ: https://www.catherinelarosepoesiaearte.com/2020/04/jose-royo-summer-wind.html

Χρήστος Β. : “Βλέπω μια κοπέλα με άσπρο φόρεμα και με σηκωμένα τα μανίκια της. Είναι καλοκαίρι, το κατάλαβα από τα ρούχα της και γιατί δεν είναι ψηλά τα κύματα. Ο αέρας δεν είναι δυνατός γιατί φυσάει απαλά την κορδέλα της, βλέπω πως έχει καμπύλες η κορδέλα, ενώ αν ήταν δυνατός θα την έπαιρνε ευθεία μακριά. Αυτή η κοπέλα είναι στην παραλία και η ομπρέλα που κρατάει είναι για τον ήλιο, για τη σκιά, για να μην της κάψει ο ήλιος το πρόσωπό της και τα χέρια της. Έχει ζέστη και φυσάει ένα ελαφρό αεράκι. Είναι απόγευμα, από τα χρώματα το καταλαβαίνω αυτό.

Αν περνούσα από κει θα της έλεγα: γεια σας! Μου αρέσει το φόρεμά σου. Τι κάνεις εδώ; Αυτή θα μου έλεγε: Καλά, νυστάζω λίγο και γι’ αυτό κλείνω τα μάτια μου και ονειρεύομαι. Όχι δεν μου είπε το όνειρό της”. Μετά έφυγα, για να την αφήσω να ονειρευτεί και να κοιμηθεί”.


Δέσποινα: “Είναι καλοκαίρι σε αυτόν τον πίνακα, επειδή ο ουρανός είναι γαλάζιος και η θάλασσα καλή. Είναι ήσυχη. Φυσάει όμως, γιατί πήρε ο αέρας την κουρτίνα και πήρε και τις σελίδες από ένα βιβλίο. Τις πήρε τις σελίδες ψηλά, μακριά πολύ στον ουρανό και έμοιαζαν με γλάρους. Αυτό είναι το μυστικό, ότι δεν είναι γλάροι, είναι σελίδες από το βιβλίο.

Σ’ αυτό το σπίτι μένει ένας παππούς και μία γιαγιά. Η γιαγιά διάβαζε το βιβλίο και τότε τη φώναξε ο παππούς που ήθελε κάτι και το άφησε και πήρε ο αέρας τις μισές σελίδες και τις πήγε πολύ ψηλά, πολύ μακριά. Η γιαγιά νόμιζε μήπως τις έκοψε ο παππούς τις σελίδες αλλά όχι, κατάλαβε ότι τις πήρε το αεράκι. Προσπαθούσε να τις πιάσει αλλά δεν μπορούσε να τις φτάσει, ε, πώς; να ανεβεί ψηλά; Στενοχωρήθηκε η γιαγιά γιατί δεν μπορούσε να διαβάσει το βιβλίο, αλλά γέλασε κιόλας που οι σελίδες έμοιαζαν με γλάρους ψηλά στον ουρανό.

Μετά πέρασε ένα καραβάκι, που πήγαινε για ψάρεμα και είδαν οι ψαράδες τους γλάρους. Τότε η γιαγιά τους φώναξε: Είναι σελίδες από το βιβλίο μου, δεν είναι γλάροι! Οι σελίδες έφυγαν ακόμα πιο ψηλά στον ουρανό και η γιαγιά πήρε το βιβλίο της και διάβασε παρακάτω. Μετά έκλεισε το παράθυρο μη φύγουν κι άλλες σελίδες. Ο παππούς είχε κοιμηθεί. Κοιμήθηκε κι η γιαγιά”.


Jenny Armitage, Το Twixt Wind and Water. ΠΗΓΗ: https://fineartamerica.com/featured/twixt-wind-and-water-ii-jenny-armitage.html

Μάνια: “Στον πίνακα είναι χειμώνας. Το αναγνώρισα από την άγρια θάλασσα. Ένα κορίτσι κοιτάζει τη θάλασσα και σκέφτεται να φύγει επειδή έχει αέρα και κύμα και φοβάται μην της πεταχτεί πάνω της το κύμα. Τη λένε Μαρούσκα. Αν περνούσα από κει και αν ήμουν φίλη της θα της έλεγα να φύγουμε, να πάμε στο σπίτι μας επειδή έχει αέρα και θα βραχούμε και θα κρυώσουμε. Το κορίτσι με άκουσε και φύγαμε μαζί και πήγαμε στο ζεστό μας το σπίτι. Αφού φύγαμε, τα κύματα έβγαιναν πιο μακριά, ήταν πιο μεγάλα γιατί αγρίεψε ο καιρός και είπαμε: Καλά κάναμε και φύγαμε!. Τίτλο θα έβαζα: Ένα κορίτσι στη θάλασσα".


Κίρκη: “Είναι άνοιξη….όχι, είναι φθινόπωρο. Είναι ένα κορίτσι με ομπρέλα και βρέχει. Είναι μια βροχή του φθινόπωρου. Φυσάει κιόλας, το κατάλαβα από το σκούρο μπλε του ουρανού. Φυσάει πίσω από το κορίτσι και ο αέρας το σπρώχνει. Κοντεύει να του πάρει την ομπρέλα αλλά την κρατάει γερά και δεν θα τα καταφέρει ο αέρας να της την πάρει.
Αν περνούσα από κει, θα έλεγα στο κορίτσι να πάει στο σπίτι του, για να μην της πάρει ο αέρας την ομπρέλα όταν φυσήξει πιο δυνατά και για να μην πάρει και την ίδια και τη ρίξει σε κανένα γκρεμό, αφού είναι πάνω στο βουνό ή την πάει μακριά σε καμιά θάλασσα”.

Marie Rounda, 2019. Κάτω από τη φθινοπωρινή βροχή
ΠΗΓΗ: https://www.saatchiart.com/art/Drawing-Under-autumn-rain/975043/6403575/view
Βασιλική: "Είναι φθινόπωρο, γιατί πέφτουν τα φύλλα τα κίτρινα που έχουνε ξεραθεί. Τα φύλλα το φθινόπωρο έχουν χρώμα κίτρινο και κόκκινο. Βρέχει και η κοπέλα κρατάει μια ομπρέλα γιατί δεν θέλει να βραχούν τα ωραία της μαλλιά και το φουστανάκι της. Πάει στο παλάτι, γιατί την περιμένει ο βασιλιάς, γι’ αυτό έβαλε αυτά τα ωραία ρούχα. Ο βασιλιάς θέλει να της χαρίσει ένα βιβλίο για να το διαβάζει στα παιδιά της. Το βιβλίο γράφει παραμύθια, που τα έχει γράψει ο βασιλιάς. Τη διάλεξε αυτή την κοπέλα να της το χαρίσει γιατί είναι καλή και όμορφη. Πήγε στο παλάτι και πήρε το βιβλίο και μετά γύρισε να πάει στα παιδιά της. Αν περνούσα από εκείνο το δρόμο και την έβλεπα, θα της έλεγα: Γεια σου. Να δω το βιβλίο; Το είδα και ήταν μικρό αλλά ωραίο. Μετά θα της έλεγα: Να πας τώρα στο σπίτι σου και καλό διάβασμα! Με λένε Βασιλική και χάρηκα που σε γνώρισα. Αυτή μου είπε: Κι εγώ χάρηκα. Εμένα με λένε Μαριώ. Στον πίνακα θα έβαζα τίτλο: Ένα κορίτσι το φθινόπωρο".  

Debbie Criswell, Spring Day. ΠΗΓΗ:https://pixels.com/featured/best-spring-day-country-girl-cat-farm-landscape-debbie-criswell.html?product=bath-towel

Κωνσταντίνος: Είναι άνοιξη. Ο καιρός είναι ωραίος και στον ουρανό έχει λίγα συννεφάκια. Έχει πέντε συννεφάκια, τα μέτρησα. Το πρωί αυτή η κοπέλα μόλις ξύπνησε σκέφτηκε: -Είναι άνοιξη και πρέπει να πετάξω το χαρταετό μου. Τον έπιασε από εκεί που τον είχε φυλάξει και βγήκε να τον πετάξει. Ένοιωθε ωραία γιατί ήταν η μέρα που περίμενε καιρό. Πριν, όλο το χειμώνα ήταν μέσα στο σπίτι της για να μην αρρωστήσει, γιατί ο καιρός ήταν κακός με βροχές και χιόνια. Αν περνούσα από κει θα της έλεγα: -Γεια σου, είμαι ο Κωνσταντίνος. Σκέφτηκες καλά ότι σήμερα είναι μια ωραία μέρα για να πετάξεις το χαρταετό σου. Εκείνη θα μου έλεγε: -Έχεις δίκιο. Μετά τη βοήθησα με το χαρταετό και η γατούλα ήταν συνέχεια κοντά μας. Μετά τον μαζέψαμε και τον πήγαμε στο σπίτι. Ύστερα πήγαμε στην παραλία και παίξαμε με την άμμο. Φτιάξαμε κάστρα. Μαζί μας και η γατούλα. Είχα εγώ μαζί μου δυο πίτες με τυρί και έδωσα στην κοπέλα τη μία. Φάγαμε και δώσαμε και στη γατούλα και έφαγε κι αυτή. Μετά είπαμε καληνύχτα και όνειρα γλυκά και πήγαμε στα σπίτια μας να κοιμηθούμε.
Στον πίνακα αυτό μου άρεσε ο καιρός που είναι ανοιξιάτικος, το σπίτι της κοπέλας και η γατούλα της. Μου άρεσε και η κοπέλα γιατί έχει έχει τα μαλλιά της κάτω. Τη λένε Λίλη. Και η κουβέρτα που έχει απλώσει μου αρέσει. Από την άλλη μεριά έχει αρκουδάκια. Αυτή την κουβέρτα την είχε η κοπέλα το χειμώνα για να σκεπάζεται που έκανε κρύο και τώρα την έπλυνε και την άπλωσε. Είναι πολύ ωραία εικόνα. Στον πίνακα θα έβαζα τίτλο: Χαρταετός την άνοιξη ή μπορεί και Ο πίνακας των παιδιών".


John William Waterhouse(1902). ΠΗΓΗ: https://www.john-william-waterhouse.com/windflowers/

Χρήστος Σ.: “Είναι ένα κορίτσι, όμορφο, στην εξοχή. Φυσάει λίγο αεράκι, όχι πολύ δυνατός αέρας και δεν έχει καταιγίδα. Το αεράκι της κουνάει τα μαλλιά της και το κορίτσι τα κρατάει γιατί δε θέλει να χαλάσουν. Νομίζω ότι είναι άνοιξη γιατί έχει πολλά λουλούδια και δέντρα με λουλούδια και το κορίτσι δε φοράει χειμωνιάτικα ρούχα και δε φοράει ούτε παπούτσια γιατί δεν κάνει κρύο. Ο καιρός είναι καλός αλλά σε λίγο μπορεί να γίνει και καλύτερος. Αν περνούσα από κει θα της έλεγα: -Γεια σου και θα της έδινα ένα φιλάκι, γιατί την αγαπάω. (…) Ε, κυρία, την ξέρω τρεις μέρες, αφού μου την έχεις δείξει τρεις μέρες. Μετά θα της έλεγα: -Καλημέρα, πού πας; -Πάω μια όμορφη βόλτα. -Πού θα τα δώσεις τα λουλούδια; Θα τα δώσω σε μια πριγκίπισσα, γιατί της αρέσουν και αυτή η πριγκίπισσα είναι άρρωστη, για να χαρεί θα της τα δώσω. Μετά θα της έλεγα: Να παντρευτούμε. (…) Ε, κυρία, όταν μεγαλώσω θα την παντρευτώ. Το κορίτσι μετά πήγε στην πριγκίπισσα και εγώ στο σπίτι μου”. 


Kate Greenaway The Pied Piper of Hamelin
ΠΗΓΗ: https://vintageillustrators.weebly.com/pied-piper-of-hamelin-kate-greenaway.html

Γιάννος: "Είναι άνοιξη σε αυτή την εικόνα, γιατί υπάρχουν λουλούδια ροζ στα δέντρα και κάτω στο χώμα. Όταν ανθίζουν πολλά λουλούδια η εποχή είναι άνοιξη. Ο καιρός είναι πολύ καλός. Το καταλαβαίνω και από τα ρούχα που φοράνε, που είναι ανοιξιάτικα και από τα πουλάκια. Είναι ένας που παίζει φλογέρα, ναι...είναι ένας αυλητής, και πολλά κορίτσια που χορεύουν. Παίζει μουσική με τη φλογέρα και τα κορίτσια χορεύουν επειδή ήρθε η άνοιξη. Τα κορίτσια ήταν στο σπίτι τους και βγήκαν μια βόλτα στην εξοχή για να δουν τη θάλασσα, τα δέντρα τα ανθισμένα και να γυρίσουν τα λουλούδια. Εκεί συνάντησαν τον αυλητή και άκουσαν τη μουσική και χόρεψαν για να ευχαριστηθούν. Όταν βράδιασε γύρισαν στο σπίτι τους. Όχι, δεν τα έψαχναν οι γονείς τους, γιατί τους το είχαν πει ότι θα πάνε μια μεγάλη βόλτα. Ο αυλητής πήγε κι αυτός στο σπίτι του. Έμενε μόνος του κάπου εκεί κοντά και από το σπίτι του έβλεπε τη θάλασσα και έπαιζε μουσική. Την άνοιξη έβλεπε τα δέντρα τα ανθισμένα και έπαιζε μουσική, το χειμώνα έβλεπε το χιόνι και έπαιζε μουσική, το καλοκαίρι τον ήλιο και τη θάλασσα και το φθινόπωρο τα φύλλα που έπεφταν από τα δέντρα και πάλι έπαιζε άλλη μουσική. Πριν φύγουν τα κορίτσια και ο αυλητής είπαν να συναντηθούν πάλι όταν θα έρθει το καλοκαίρι σ’ εκείνο το μέρος για να διασκεδάσουν. Τον αυλητή τον έλεγαν Ιωάννη. Στον πίνακα θα έβαζα τίτλο: Λουλουδιασμένος πίνακας”.   

Γεραλής Λουκάς-Παιδί που Τρώει καρπούζι, περ. 1950. ΠΗΓΗ: https://www.enallaktikos.gr/Article/40385/kalwsorizoyme-to-kalokairi-me-10-erga-megalwn-ellhnwn-zwgrafwn-
Κωνσταντίνα: "Είναι καλοκαίρι, γιατί βλέπω ένα παιδί που τρώει καρπούζι. Το παιδί είναι ευχαριστημένο, γιατί είναι καλοκαίρι και μπορεί να πηγαίνει όπου θέλει και γιατί το καλοκαίρι βγαίνουν τα καρπούζια, τα πεπόνια, τα κεράσια και τα τρώει και του αρέσουν. Δεν πάει στο σχολείο και είναι χαρούμενο γιατί μπορεί να ξεκουράζεται, να ξυπνάει όποια ώρα θέλει το πρωί και το βράδυ να πηγαίνει βόλτες. Το πρωί μπορεί να πηγαίνει στην παραλία να παίζει μπάλα και ρακέτες και να κάνει βόλτες. Μπορεί να τρώει και αχλάδια και παγωτά.
Τώρα είναι έξω από το σπίτι του. Η μαμά του είναι μέσα και μαγειρεύει.
Αν περνούσα από κει, θα του έλεγα: -Τι κάνεις εκεί; Και θα μου έλεγε: -Τρώω καρπούζι. -Η μαμά σου πού είναι; -Είναι μέσα και μαγειρεύει. Σε λίγο θα πάω να φάω.. -Πώς σε λένε; -Με λένε Γιώργο. -Εμένα Κωνσταντίνα. Πάω στο Νηπιαγωγείο, εσύ; -Εγώ πάω στο Δημοτικό. -όταν ανοίξουν τα σχολεία θα πάω κι εγώ στο Δημοτικό και θα συναντηθούμε εκεί. Χάρηκα που σε γνώρισα, Γιώργο. -Κι εγώ, Κωνσταντίνα. Σε αυτό τον πίνακα θα έβαζα τίτλο: Παιδί με καρπούζι".   

Γιάννης Τσαρούχης, Οι τέσσερις εποχές, 1969.                                                                                  ΠΗΓΗ: http://dromospoihshs.gr/2019/03/20/4seasonstsarouxis/
Τζωρτζίνα: "Είναι ένας ωραίος πίνακας. Βλέπω κοπέλες, άντρες, φρούτα, λουλούδια (….)  Α, ναι, καλά λες κυρία… έχει γράμματα, λέξεις, να διαβάσω…. Ναι! Διάβασα! Κατάλαβα, είναι οι τέσσερις εποχές!!! Η άνοιξη, το φθινόπωρο, το καλοκαίρι και ο χειμώνας! (Για τη λέξη Θέρος, έγινε συζήτηση με τη μαθήτρια). Λοιπόν, η άνοιξη είναι μια όμορφη κοπέλα με μπλε, γαλάζιο φόρεμα, σαν τον ουρανό. Είναι ένα ανοιξιάτικο φόρεμα. Κρατάει ένα ωραίο λουλουδάκι και στο κεφάλι της έχει ένα στεφάνι με λουλούδια. Μπροστά της έχει και ένα πιάτο γεμάτο κεράσια και δίπλα της ένα βάζο με λουλούδια.
Μετά βλέπω το καλοκαίρι. Δε φοράει πολλά ρούχα γιατί κάνει ζέστη. Ωραίο είναι το καλοκαίρι που πάμε για μπάνιο στη θάλασσα. Μπροστά του έχει φρούτα καλοκαιρινά, καρπούζι και πεπόνι.
Μετά είναι το φθινόπωρο που έχει μπροστά του πολλές ελιές. Φοράει λίγο πιο ζεστά ρούχα από το καλοκαίρι και ένα μαντίλι στο κεφάλι.
Μετά είναι ο χειμώνας, που φοράει χειμωνιάτικα ρούχα, φοράει ένα πλατό για να μην κρυώνει, όπως εμείς. Μπροστά του έχει ένα βάζο με χειμωνιάτικα ζουμπουλάκια. (...) Ναι, κυρία, είναι σαν αυτά που φυτρώνουν στην αυλή μας το χειμώνα. Μπροστά του έχει χειμωνιάτικα φρούτα και πάνω ψηλά φαίνεται ένα σύννεφο. Αυτό δείχνει ότι κάνει κρύο και βοριά.
Αισθάνομαι ωραία που βλέπω αυτόν τον πίνακα. Θα έλεγα στο ζωγράφο να ζωγραφίσει πιο πολλά λουλούδια στην άνοιξη και ότι είναι μια πολύ ωραία τέχνη, μια πάρα πολύ ωραία ζωγραφιά.
Α, κυρία, όλες τις εποχές τις έχει ζωγραφίσει πολύ ωραία ο ζωγράφος. Έχει και λίγο αστείο όνομα...άκου Τσαρούχης!
Στην άνοιξη θα έλεγα: -Είσαι μια πολύ όμορφη κοπέλα και όταν έρχεσαι σε καμαρώνω και μυρίζω τα λουλούδια σου. Αισθάνομαι καλά όταν έρχεσαι, γιατί είναι καλός ο καιρός.
Στο καλοκαίρι θα έλεγα: Ώρα να πάμε για μπάνιο, γιατί ζεσταινόμαστε όλοι όπως εσύ. Χαίρομαι όταν έρχεσαι!
Στο φθινόπωρο θα έλεγα: Είσαι όμορφη εποχή, γιατί έχεις ωραία χρώματα και έξω όλος ο κόσμος έχει χρώματα κίτρινα και πορτοκαλοκόκκινα. Φέρνεις τη βροχή που ποτίζει όλα τα φυτά και έχεις όμορφες και νόστιμες ελιές.
Στο χειμώνα θα έλεγα: Έχεις πολύ κρύο αλλά μου αρέσει που φέρνεις το χιόνι και τις βροχές. Μου αρέσει πολύ που έρχεται ο άγιος Βασίλης και φέρνει δώρα και στολίζουμε και το δέντρο. Φτιάχνουμε μελομακάρονα και κουραμπιέδες που είναι πολύ νόστιμα.
Τίτλο θα έβαζα: Καλλιτέχνεια, 4 εποχές".
--------------------------------
Οι 12 μήνες και οι δυο γριές του παραμυθιού, όπως τις ζωγράφισαν τα κορίτσια μας. 
Οι εικόνες των μηνών κοσμούν και το εξώφυλλο του ημερολογίου μας:




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλιο: