Παγκόσμια Ημέρα Ποδηλάτου

Σκέψεις των παιδιών με αφορμή τον ποδηλάτη-τσολιά του Τσαρούχη

 1936. Λάδι σε πανί. Ίδρυμα Γιάννη Τσαρούχη

Είπαν τα παιδιά παρατηρώντας τον πίνακα, 

μετά από σχετικές ερωτήσεις:

Είναι νύχτα, μάλλον απόγευμα είναι, και ο ήλιος θα δύσει σε λίγο και θα γίνει νύχτα. Ο άντρας έρχεται από το χωριό του. Είχε πάει για να δει τους φίλους του. Το σπίτι του είναι πάνω στο βουνό και είναι ανήφορος, κουραστικός αυτός ο δρόμος. Όμως ο άντρας είναι δυνατός και γυμνασμένος και θα τα καταφέρει. Είναι γυμνασμένος, γιατί κάνει ποδήλατο κάθε μέρα, κάνει βαράκια, ποδαρόδρομο και τρέξιμο. Και το ποδήλατό του είναι δυνατό, γιατί είναι μεγάλο και έχει ταχύτητες.

Μπορεί να είναι ταχυδρόμος, γιατί έχει στην πλάτη του σακούλια. Μπορεί στα σακούλια αυτά να έχει το φαγητό και το νερό του, για να φάει και να πιει όταν πεινάσει και όταν διψάσει στο δρόμο. Μπορεί όμως, να έχει τα σακούλια για να μαζεύει το φως του ήλιου. Τα σακούλια είναι από χαρτί και είναι ανοιχτά από πίσω, για να μπαίνει το φως του ήλιου, γιατί ο ήλιος ακολουθεί τον ποδηλάτη. Όταν πάει στο σπίτι του θα κλείσει τα σακούλια και θα τα βάλει πάνω στο τραπέζι και έτσι θα έχει φως. 

Ίσως να μην είναι σακούλια, αλλά να είναι το μπουφάν του που σηκώθηκε όπως τρέχει με το ποδήλατο...

Ο άντρας αυτός, ο ποδηλάτης, είναι λυπημένος, γιατί δε θέλει να πηγαίνει άλλο σε δύσκολα σημεία. Είναι γυμνασμένος, αλλά κουράζεται αρκετά. Φαίνεται πως κουράστηκε και δεν έχει αυτοκίνητο, ούτε ένα μηχανάκι. Του αρέσει το ποδήλατό του, αλλά ήθελε να έχει και ένα αυτοκίνητο. Είναι κουρασμένος, επειδή έχει κάνει πάρα πολύ δρόμο με το ποδήλατο και αυτό το δρόμο τον κάνει κάθε μέρα. 

Μπορεί βέβαια, να είναι λίγο κουρασμένος τώρα, αλλά είναι και χαρούμενος, γιατί του αρέσει το ποδήλατό του επειδή είναι γρήγορο και δυνατό και επειδή ξέρει ότι με το ποδήλατο γυμνάζεται. 

Α! είναι ένας τσολιάς! Ο αέρας σήκωσε τη φουστανέλα του όπως τρέχει με το ποδήλατό του. Και η φουστανέλα του δε φαίνεται πολύ άσπρη, επειδή είναι βραδάκι. Είναι στην Ελλάδα ο τσολιάς αυτός και η δουλειά του είναι να φυλάει την Ακρόπολη! Κάνει αυτή τη δουλειά επειδή είναι πολύ δυνατός και γυμνασμένος. Τώρα έχει φύγει από τη δουλειά του και γυρίζει κουρασμένος στο σπίτι του. Η Ακρόπολη είναι πίσω του, κάτω από τον ήλιο. Είναι χαρούμενος γιατί του αρέσει η δουλειά του. Δεν αφήνει κανένα να κάνει κακό στην Ελλάδα. Θα ήθελε να είχε ένα αυτοκίνητο, αλλά ξέρει ότι με το ποδήλατο δε μολύνει την ατμόσφαιρα της Ελλάδας και της Αθήνας που έχει πολλά, χιλιάδες αυτοκίνητα. Δε μολύνει ούτε την Ακρόπολη, που έχει αυτές τις άσπρες κολόνες, τις τεράστιες, και τις πανέμορφες κοπέλες από μάρμαρο! 

Κωνσταντίνος Σ., Μάνος, Κωνσταντίνος Μ., Εφραίμ, Μαρία-Χριστίνα, Μάριος, Αριάδνη

Ζωγραφίζουμε το δικό μας ποδήλατο