Πως θα ήθελα να είναι το Δημοτικό Σχολείο και η δασκάλα μου

Από μια συζήτηση με τα παιδιά που θα πάνε 

στο Δημοτικό Σχολείο

Αφιερωμένο στους γονείς και στις/τους μελλοντικές/ους μας δασκάλες/ους

Παρακαλούμε, να διαβάστε αυτά που σας λέμε παρακάτω, 

να τα "μεταφράσετε" σωστά

και να φροντίσετε να κάνετε όσα περισσότερα μπορείτε 

για να φοιτήσουμε σε ένα σχολείο όπου ειδικά εσείς οι δάσκαλοι 

δε θα ξεχνάτε ότι 

"...μετὰ παιδιᾶς τε καὶ ἡδονῆς μανθάνειν"

(Πλάτων, Νόμοι)

(...να μαθαίνουν τα παιδιά μέσα από το παιχνίδι και μέσα από την ευχαρίστηση)

Αναστασία:

"Θα ήθελα να είμαστε όλα τα παιδιά αγαπημένα, να γνωριστούμε, να μας αγαπήσουνε τα παιδιά που πάνε τώρα στο Δημοτικό, για να περνάμε καλά. 

Η δασκάλα μου θα ήθελα να είναι χαρούμενη, επειδή θα είμαστε καλά παιδιά και να μας αγαπάει. Θα το καταλάβει μόνη της ότι είμαστε καλά παιδιά… Θα ήθελα να είναι χαρούμενη η καρδιά της, να χαμογελάει σε όλους και να μας διαβάζει κάθε μέρα βιβλία. Στην τάξη μου ή στην αυλή έξω θα ήθελα να έχουμε και πολλά πολλά παιχνίδια, κουζινικά, αλλά και μια κουζίνα μεγάλη μέσα για να κάνουμε κανένα γλυκάκι.

Θέλω όμως το σχολείο μου να έχει και μια βιβλιοθήκη μεγάλη. Θέλω ακόμα να λέμε αστεία και να γελάμε όταν τελειώνουμε τα μαθήματά μας, όπως μας λες κι εσύ κ. Γιάννα πολλά αστεία. Θα ήθελα να έχουμε και ένα παράθυρο (κορνίζα) μεγάλο που να έχει μέσα τις φωτογραφίες μας.
Στην αυλή θα ήθελα να έχει λουλούδια και ποτιστήρια για όλους για να τα ποτίζουμε. Να πετάνε πεταλούδες παντού και να χαιρόμαστε όταν βγαίνουμε διάλειμμα".

Οριάνα:

"Θα ήθελα να περνάμε καλά στο Δημοτικό και να κάνουμε τα μαθήματά μας. Θα ήθελα να είναι οι τοίχοι χρωματιστοί και να έχουμε πολλά παιχνίδια όπως εδώ, όχι μόνο βιβλία. Όταν θα κάνουμε τα μαθήματά μας, μετά θέλω να παίζουμε. Θέλω κι εγώ να έχει πεταλούδες παντού στο Δημοτικό για να πετάνε από πάνω μας, γιατί είναι ωραίες οι πεταλούδες.  Η κυρία μου θα ήθελα να φοράει ωραία φουστάνια, να είναι χαρούμενη, να μας διαβάζει παραμύθια και να μας δίνει εργασίες".

Τριαντάφυλλος:

"Εγώ σκέφτομαι ότι θα ήθελα να έχει στο Δημοτικό ρομποτάκια που να τα κάνουνε όλα. Να μας προσέχουνε, να καθαρίζουν το σχολείο… Θα ήθελα να υπάρχει μια σκάλα που να πηγαίνει στο υπόγειο και εκεί να υπάρχουν παιχνίδια για να παίζουμε. Στο πάτωμα θα υπάρχει μια τρύπα κάτω από το πλακάκι, που θα μπορεί το ρομπότ να την ανοίγει και να περνάμε όλοι κάτω για παιχνίδι. Θα ήθελα ακόμη να έχει ένα μεγάλο πίνακα, με εικόνες, για να βλέπουμε και ταινίες. 

Η κυρία θα ήθελα να είναι βαμμένη, με κραγιόν και μαύρα μαλλιά. Να έχει δυνατή φωνή για να την ακούμε όλοι. Θα ήθελα κι εγώ να έχει λουλούδια στην αυλή και να έρχονται πολλές πασχαλίτσες και πεταλούδες να πετάνε πάνω από το κεφάλι μας όταν κάνουμε μάθημα. Ωραίο αυτό, ε κυρία;
Α, θα ήθελα να είχε και ένα κουκλόσπιτο έξω στην αυλή και πολλά συρτάρια μέσα στην τάξη για να βάζουμε τις ζωγραφιές και τις εργασίες μας. Μου αρέσει που εδώ έχει το κάθε παιδί το δικό του συρτάρι. Μακάρι να είναι έτσι το άλλο σχολείο..."

Παναγιώτης:

"Εγώ θα ήθελα να έχει μπάλες στην αυλή να παίζουμε και αυτοκίνητα για να μπαίνουμε μέσα, να κάνουμε γύρω γύρω στην αυλή και να μαθαίνουμε οδήγηση. Να κάνουμε και τα μαθήματά μας αλλά να μας αφήνουν να παίζουμε κιόλας. 

Η δασκάλα θέλω να είναι όμορφη, να γελάει, να μη βάζει τιμωρίες και να μας λέει παραμύθια". 

Κωνσταντίνος Σ.:

"Στο σχολείο το Δημοτικό θα ήθελα να μαθαίνουμε γράμματα, να ζωγραφίζουμε και να παίρνουμε άριστα στα μαθήματα. Τότε να μας δίνει, μπορεί..., η κυρία και ένα μπαλονάκι ή ένα… λουκουμάκι. Στην αυλή ήθελα να έχει φυτά, λουλούδια και τριαντάφυλλα, να μυρίζει ωραία και να είναι ήσυχα. Θα ήθελα το σχολείο να έχει φρούτα για να τρώμε όλα τα παιδιά. 

Η κυρία θέλω να είναι καλή, να αγαπάει όλα τα παιδιά, να κάνει αγκαλιές τα παιδιά, να μας διαβάζει παραμύθια και να έχουμε και δανειστική βιβλιοθήκη. Θα ήθελα ακόμη να έχει η κυρία ένα σκυλάκι, γλυκούλι, και στο διάλειμμα να μπορώ να παίζω με το σκυλάκι αυτό. Η κυρία δεν θέλω να φωνάζει, αλλά θέλω να γελάει όπως εσύ, κυρία μου".

Μάριος:

"Το Δημοτικό Σχολείο θα ήθελα να έχει μαρκαδόρους πολλούς για να ζωγραφίζουμε, τσάντες ωραίες για όλα τα παιδιά, να είναι διακοσμημένο ωραία με στρας παντού και να υπάρχουν παιχνίδια πολλά. Θα ήθελα να έχει αυτοκινητάκια και τανκς στην αυλή, ένα μαγαζάκι μανάβικο για να παίζουμε και ένα ξύλινο κουκλόσπιτο όπως εδώ. Θα ήθελα να έχει και μια πισίνα για να κάνουμε κολύμβηση και ομπρέλες για να κάνουν σκιά.

Θα ήθελα ακόμη να μας επιτρέπουν να τρώμε σοκολάτες, όχι κάθε μέρα… πότε πότε όμως να μπορούμε να τρώμε.
Η δασκάλα μου θέλω να φοράει κολιέ ωραία με τριαντάφυλλα και άλλα λουλούδια, να έχει ωραίες μπούκλες στα μαλλιά της, να φοράει ένα ωραίο ρολόι και να είναι ευγενική...όμως, νομίζω ότι θα είναι θυμωμένη και όταν κάποιος κάνει φασαρία θα τον τιμωρεί. Αλλά στα παιδιά δεν αρέσουν οι τιμωρίες. Αν το ξέρει αυτό, όπως το ξέρεις εσύ κυρία, μπορεί να μη μας βάζει τιμωρίες και αυτό είναι το καλύτερο.
Α, και το σχολείο μας θα πρέπει να το φροντίζουμε όλοι, για να μην είναι ακατάστατο".

Κωνσταντίνος Μ.:

"Θα ήθελα να είναι καλά όλα τα παιδάκια, να μη χτυπάνε, να μη νευριάζουν και να παίζουμε ομαδικά στην αυλή. Θα ήθελα να έχει δέντρα και φυτά, πολλά βιβλία για να διαβάζουμε και δανειστική βιβλιοθήκη.

Η κυρία μου θα ήθελα να είναι καλή, με ξανθιά και μακριά μαλλιά, κοτσιδάκια, ένα ωραίο κολιέ και να φοράει άσπρες ωραίες μπλούζες. Θα ήθελα να μη βάζει μηδέν, να μη φωνάζει και να μη βάζει τιμωρίες. Θα ήθελα να μας άφηνε να παίζουμε λίγο και μέσα στην τάξη, να λέει αστεία και να είναι λίγο αυστηρή σαν εσένα κ. Γιάννα".

Αριάδνη:

"Θα ήθελα το σχολείο που θα πάω να ήταν από σοκολάτα, γεμάτο με σοκολατένια στρας. Σαν το σπίτι της μάγισσας στον Χάνσελ και τη Γκρέτελ! Τα θρανία θα ήθελα να ήταν από ζαχαρωτά κι όταν τα τρώγαμε θα μας έπαιρναν άλλα, από ζελέ. Τα βιβλία μας θα ήταν και αυτά από σοκολάτα, αλλά δε θα έλιωναν, γιατί θα ήταν σκληρή σαν τούβλο η σοκολάτα. Έτσι θα διαβάζαμε τα μαθήματά μας και θα είμαστε ευχαριστημένοι, όλα τα παιδιά με αυτά τα βιβλία. Τα καλοριφέρ και τα φώτα φαντάζομαι ότι θέλω να είναι από μπισκότα.

Ήθελα να έχει πολλά φυτά στην αυλή ωραία και μεγάλα και να τα φροντίζουμε, όπως εδώ.
Η κυρία μου θα ήθελα να είναι καλή. Να διαβάζουμε τα μαθήματά μας και μετά να τρώμε καραμέλες και κάθε μέρα γλυκά και ζαχαρωτά. Θα ήθελα η κυρία να έχει ροζ μαλλιά και ροζ ρούχα. Θα μου άρεσε πάρα πολύ να έχουμε μια δασκάλα ροζ.
Αυτό θα είναι το πιο γλυκό σχολείο του κόσμου και θα ήθελα να πηγαίνω χαρούμενη κάθε μέρα.
Αλλά, κυρία μου, οι δάσκαλοι θα μπορούν να φτιάξουν ένα τέτοιο σχολείο;"

Μάνος:

"Εγώ θα ήθελα σ’ αυτό το σχολείο που θα πάω να ψηφίζουν όλοι, τα παιδιά και οι δάσκαλοι, το παιχνίδι. Να έχει μια μεγάλη αυλή, πολύ μεγάλη, και να έχει εκεί μια επιγραφή που να γράφει: «Φύγετε όσοι δεν ανήκετε σε αυτό το σχολείο. Εδώ μαθήματα δεν θα γίνονται».

Δηλαδή, οι δάσκαλοι θα γράφουν τα μαθήματα και τα παιδιά θα βλέπουν αυτό που θα γράφουν οι δάσκαλοι και έτσι θα μαθαίνουν. Δηλαδή, θα γίνεται λίγο μάθημα στην αρχή, μία φορά το χρόνο, ένα γραμματάκι, κι ύστερα παιχνίδι.
Θα υπάρχουν δεινόσαυροι, λέγκο, τουβλάκια πολλά, τάμπλετ και όλα τα άλλα παιχνίδια που αρέσουν στα παιδιά. Θα μου άρεσε πολύ να είχε και πισίνες για να κολυμπάμε. Για να είναι ευχαριστημένα τα παιδιά, έτσι πρέπει να είναι το σχολείο.
Αλλά, νομίζω, πως η δασκάλα μου θα είναι νευρική, ψηλή με μακριά μαλλιά, αλλά δε νομίζω να αφήνει να της τα χαϊδεύουν τα παιδιά. Μία φορά το χρόνο μπορεί να είναι καλή, αλλά όλο το χρόνο θα είναι κακιά και νευρική, γιατί θα βάζει τις φωνές και θα γίνεται μάχη εκεί μέσα… Αυτό δεν μου αρέσει καθόλου, αλλά νομίζω ότι έτσι θα είναι, όπως σου τα λέω".

Όποιος ξέρει τις "γλώσσες" που μιλάτε, αγαπημένα μου παιδιά, καταλαβαίνει τι είναι αυτό που ζητάτε: Ένα σχολείο ζωντανό, χαρούμενο, ενδιαφέρον! Ένα σχολείο που θα έχει εξορίσει την ανία, το φόβο και το θυμό, γιατί θα έχει καταλάβει, όπως ο γλάρος Ιωνάθαν, πως αυτά τα συναισθήματα είναι που κάνουν τη ζωή ενός γλάρου τόσο σύντομη... Ένα σχολείο που θα θυμάται πάντα πως του απαγορεύεται παιδαγωγικά να είναι "ένα σχολείο ίσο για παιδιά άνισα!"

Γιάννα Σέργη