Κι ενώ η μαρμελάδα βράζει στην κουζίνα μας και η μυρωδιά της γεμίζει το χώρο, στρώνεται το τραπέζι. Πάνω στην ώρα, να και το ψωμί από το φούρνο, φρέσκο και αφράτο!
Όλα έτοιμα!
Αρκετή η εξάσκηση στην υπομονή μας. Προσεκτικά, ο καθένας με το κουταλάκι του θα πάρει όση μαρμελάδα και βούτυρο θέλει, θα τα απλώσει στο ψωμάκι του και θα το απολαύσει.
Ψίχουλο δεν έμεινε!!!
Μόνο η χαρά περίσσεψε, το πιο γλυκό ευχαριστώ για τη δασκάλα (που αξίζει να καταγραφεί) κι ένα αγαπημένο τραγούδι που έκλεισε τη μέρα μας:
Κυρία, σ' αγαπώ
Γιάννος: Μέχρι όλους τους πλανήτες και τ' αστέρια!
Μαρία-Χριστίνα: Ως το σύμπαν!
Μάνια: Μέχρι τα ψηλά βουνά!
Χρήστος: Μέχρι τ' αεροπλάνα!
Εφραίμ: Όσο όλη η γη!
Στέφανος: Μέχρι εκεί που πάνε τα μπαλόνια κι ακόμα πιο ψηλά!
Δέσποινα: Ως το διάστημα!
Μιχάλης: Πολύ, όσο όλα τα νησιά της Ελλάδας!
Κωνσταντίνος: Μέχρι τ' αστέρια!
Κωνσταντίνα: Ως τον ουρανό!
Τζωρτζίνα: Όσο όλες οι χρωματιστές καρδιές στην Καρδουλοχώρα!
Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΜΑΣ
γραμμένη και ζωγραφισμένη με τα χεράκια μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλιο: