Νηπιαγωγείο Λευκών Πάρου: ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ 2019-20: ΕΝΑ ΧΡΥΣΑΝΘΕΜΟ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ

η ανάρτηση έχει εμπλουτιστεί και θα εμπλουτίζεται, όσο κρατάει το ενδιαφέρον των παιδιών...

Το πιο όμορφο και το πιο αντιπροσωπευτικό λουλούδι του φθινοπώρου στην τάξη μας!

Ένα χρυσάνθεμο, ένα χρυσό άνθος... το αγιοδημητριάτικο λουλούδι ή, αλλιώς, το οκτωβρίνι.

Η εντυπωσιακή του παρουσία ενεργοποίησε, προς το παρόν, την όραση, την όσφρηση, την αφή μας ... και βέβαια την αίσθηση της φροντίδας.

Καθώς περνούν οι μέρες, θα παρακολουθούμε την εξέλιξη και αυτού του φυτού μας, θα παρατηρούμε τη δημιουργία των μπουμπουκιών και των ανθέων, την άνθιση μα και τη φθορά τους. Θα κόβουμε τα ώριμα λουλούδια για το βάζο μας και θα τα καμαρώνουμε.

Μπορεί να ταξιδέψουμε, μέσα από εικόνες, στη χώρα των χρυσανθέμων.

Μπορεί να πούμε ένα μύθο για το υπέροχο αυτό λουλούδι.

Μπορεί να δούμε πίνακες σπουδαίων ζωγράφων που εμπνεύστηκαν από το χρυσάνθεμο.

Μπορεί να ζωγραφίσουμε κι εμείς τα δικά μας πολύχρωμα χρυσάνθεμα... Θα δούμε, γιατί όλα είναι κυρίως θέμα έμπνευσης και γιατί σε όλα έχουν λόγο και τα παιδιά...

η συνέχεια σε λίγες μέρες ..............................

Επανερχόμαστε, Δευτέρα, 11/11/2019.

Το ζωντανό μας χρυσάνθεμο, μερικοί πίνακες ζωγραφικής με θέμα τα χρυσάνθεμα, που ανασύραμε από το διαδίκτυο, και οι αγαπημένες μας δαχτυλομπογιές αρκούσαν για να εμπνευστούμε και να επιχειρήσουμε κι εμείς να ζωγραφίσουμε χρυσάνθεμα.

Ήταν τόσο εύκολο και με σπουδαίο αποτέλεσμα!

Βέβαια, για να ενισχύσουμε και το όνομα του χρυσάνθεμου*, λίγη χρυσόσκονη στο τέλος, πάνω στην υγρή δαχτυλομπογιά, μας ενθουσίασε και εμπλούτισε τα έργα μας.

Συγχαρητήρια στους ζωγράφους!!!

* Είχε προηγηθεί συζήτηση σχετικά με το όνομα, που θα σας τη μεταφέρουμε παρακάτω. Η ιδέα για τη χρυσόσκονη μου δημιουργήθηκε από τα λεγόμενα της Αριάδνης).

11 Νοεμβρίου 2019

Απαντάμε στην «απορία» της δασκάλας:

«Γιατί, άραγε, να έδωσαν οι άνθρωποι στο λουλούδι αυτό, το όνομα χρυσάνθεμο;»

(Η "απορία" τέθηκε στην ολομέλεια της τάξης, στις 12:30, αφού αναλύθηκαν τα συνθετικά της λέξης χρυσάνθεμο)

Απαντήσεις:

Γιάννης: «Γιατί λάμπουν τα φύλλα του στον ήλιο».

Μάριος: «Επειδή έχει χρυσό στο σώμα του και το θαυμάζουν οι άνθρωποι».

Μάνος: «Γιατί η γύρη του ήταν χρυσή».

Αριάδνη: «Γιατί του είχε βάλει χρυσόσκονη αυτός που το έφτιαξε». Δασκάλα: Ποιος λες να το έφτιαξε; Αριάδνη: «Ο Θεός. Ο Θεός του έριξε χρυσόσκονη στα φύλλα του».

Κωνσταντίνος Μ.: «Γιατί όταν το είδαν οι άνθρωποι, που δεν είχανε λεφτά, το πήραν και το έκαναν λεφτά». Δασκάλα: «Εξήγησέ μας, πώς έγινε αυτό;» Κωνσταντίνος Μ.: «Είχαν βρει κάτι σαν χρυσό στο σώμα του, κάτι μικρές πέτρες, το έξυσαν και μετά έφτιαξαν λεφτά^.2 ευρώ, 1 ευρώ…».

Και συνεχίσαμε να προβληματιζόμαστε με το όνομα…

Δασκάλα: «Πείτε μου τώρα, ποιο άλλο όνομα θα μπορούσαν να είχαν δώσει στο χρυσάνθεμο οι άνθρωποι;»

Μάνος: «Ήλιος»

Τριαντάφυλλος: «Χρυσολούλουδο»

Μάριος: «Χρυσαφένιο»

Μιχάλης: «Χρυσοσκονισμένο»

Κωνσταντίνος Σ.: «Λαμπερολούλουδο»

Παναγιώτης: «Χρυσούλι»

13 Νοεμβρίου 2019, 12:20.

Ήρθε η ώρα της αφήγησης του μύθου για το χρυσάνθεμο, με καταγωγή την Ιαπωνία. Ο μύθος αναφέρεται στο βιβλίο "Μύθοι των λουλουδιών", Εκδόσεις Στρατίκη, 1991. Στα παιδιά τον αφηγήθηκα με μερικές δικές μου παρεμβάσεις στο κείμενο και με διαδραστικό τρόπο.

Ο μύθος λέει περίπου τα εξής:

Πολύ μακριά από δω, υπάρχει μια χώρα που τη λένε Ιαπωνία. Τη λένε όμως και Χώρα των Χρυσανθέμων, γιατί εκεί όλοι οι άνθρωποι αγαπούν πολύ τα χρυσάνθεμα. Σ' αυτή λοιπόν τη χώρα, ζούσε ένας δράκος σε μια σπηλιά, πάνω σε ένα ψηλό βουνό. Δεν είχε κάνει κακό σε κανένα που δεν τον είχε ενοχλήσει, αλλά οι άνθρωποι συζητούσαν πολύ γι' αυτόν και δεν τους ευχαριστούσε καθόλου η παρουσία του. Ο δράκος άκουγε τις συζητήσεις τους και, όπως ήταν φυσικό, αισθανόταν εκνευρισμό.

Μια μέρα λοιπόν, που άκουσε ένα παλικάρι να μιλάει εναντίον του, θύμωσε για τα καλά και, χωρίς να χάσει καιρό, όρμησε, τον άρπαξε και τον έκλεισε στη σπηλιά του.

Το παλικάρι αυτό είχε αρραβωνιαστεί μια κοπέλα και σκόπευε να την παντρευτεί. Η κοπέλα, περίμενε κάθε μέρα τον αρραβωναστικό της, αλλά αυτός δε φαινόταν πουθενά. Έψαξε παντού για να τον βρει, αλλά μάταια. Ώσπου μια μέρα, έμαθε ότι τον είχε αρπάξει ο δράκος. Χωρίς να χάσει καιρό, η νεαρή γιαπωνέζα, πήρε το δρόμο για το βουνό, με σκοπό να συναντήσει το δράκο και να τον παρακαλέσει να της δώσει πίσω το παλικάρι που αγαπούσε.

Ο δρόμος ήταν μακρύς και δύσκολος. Ταπαπο΄πυτσια της έλιωσαν από το πολύ περπάτημα, αλλά η κοπέλα δεν το έβαλε κάτω. Ανέβαινε, ανέβαινε, ώσπου έφθασε μπροστά στη σπηλιά του δράκου.

Ο δράκος παραξενεύτηκε, όταν την είδε μπροστά του, και τη ρώτησε γιατί έφτασε ως εκεί. Η κοπέλα του απάντησε ότι πήγε για να τον παρακαλέσει να της δώσει πίσω τον αρραβωνιαστικό της. Ο δράκος, που ήταν ακόμα θυμωμένος, αρνήθηκε. Μα η κοπέλα του μίλησε ευγενικά και τον παρακάλεσε πάρα πολύ να της κάνει αυτή τη χάρη. Ο δράκος, σκέφτηκε για λίγο και μετά της είπε ότι θα ελευθέρωνε τον αρραβωνιαστικό της μόνο αν του έφερνε ένα χρυσάνθεμο με εκατό πέταλα.

Η κοπέλα γύρισε στο χωριό της και βάλθηκε να ψάχνει για το χρυσάνθεμο με τα εκατό πέταλα. Μα όπου κι αν έψαξε τέτοιο χρυσάνθεμο δεν υπήρχε. Στενοχωρήθηκε πολύ αλλά σκέφτηκε πως με τη στενοχώρια δε θα κέρδιζε τίποτα. Αντίθετα, θα έχανε το χρόνο της. Εκείνο που πρέπει να κάνω, είπε με το νου της, είναι να σκεφτώ με ποιον τρόπο μπορώ να κατασκευάσω το χρυσάνθεμο με τα εκατό πέταλα, αφού δεν υπάρχει, και να το πάω στο δράκο.

Εδώ έγινε παύση της αφήγησης και ζητήθηκε από τα παιδιά να σκεφτούν για χάρη της κοπέλας μια ιδέα και να τη βοηθήσουν να λύσει το πρόβλημα.

Ο Κυριάκος πρότεινε "να ποτίσει ένα χρυσάνθεμο, όπως ποτίζουμε εμείς τα φυτά μας, κι αυτό θα μεγαλώσει με το πότισμα και μπορεί να βγάλει εκατό πέταλα".

Καλή ιδέα αλλά, αυτό μπορεί να περνούσε πολύς καιρός μέχρι τότε και μπορεί να μην έβγαζε και ακριβώς εκατό πέταλα, όπως ήθελε ο δράκος και τότε... Οπότε, ας ξανασκεφτούμε...

Ο Γιάννης πρότεινε "να μαζέψει πολλά χρυσάνθεμα, που όλα μαζί να έχουν εκατό πέταλα και να τα πάει στο δράκο".

Κι αυτή καλή ιδέα αλλά, αν ο δράκος καταλάβαινε ότι δεν ήταν ένα χρυσάνθεμο, όπως το ήθελε, μάλλον δεν θα ήταν ευχαριστημένος... Οπότε, ας ξανασκεφτούμε...

Στη συνέχεια, ο Μάριος, πρότεινε "να φτιάξει ένα χρυσάνθεμο με ψεύτικα φύλλα, εκατό, και να το πάει στο δράκο".

Κι αυτή καλή ιδέα αλλά, αν ο δράκος καταλάβαινε ότι ήταν ένα ψεύτικο χρυσάνθεμο, τι θα γινόταν; Οπότε, ας ξανασκεφτούμε...

Και τότε ο Μάριος πρότεινε "να φτιάξει ένα χρυσάνθεμο με εκατό φύλλα, αληθινά, που θα τα μαδήσει από πολλά χρυσάνθεμα".

Και ο Εφραίμ συμπλήρωσε πως "αυτό θα ήταν το καλύτερο" και πρότεινε "να κολλήσει τα πέταλα με κόλλα κι έτσι θα ήταν μια χαρά το χρυσάνθεμο με τα εκατό πέταλα".

Τα παιδιά συμφώνησαν πως αυτή είναι καλύτερη λύση.
(Να σημειώσω ότι όλα τα παιδιά ωφελούνται από αυτές τις συζητήσεις και αναζητήσεις, ακόμη κι αν δεν εκφράσουν τη συγκεκριμένη στιγμή κάποια γνώμη ή δεν τους δημιουργηθεί μια ιδέα. Η διαδικασία και οι ιδέες των συμμαθητών τους, που έτσι κι αλλιώς τις αξιολογούν, αποτελούν ερέθισμα για την καλλιέργεια και της δικής τους σκέψης).

Ας δούμε όμως τι έκανε η νεαρή γιαπωνέζα στο μύθο μας.

Αυτή λοιπόν σκέφτηκε μια άλλη, επίσης έξυπνη, ιδέα. Πήρε ένα χρυσάνθεμο από τον κήπο της και με ένα ψαλιδάκι άρχισε να κόβει προσεκτικά τα πέταλά του στα δύο, μέχρι που τα έκανε εκατό.

Αμέσως, πήρε, χαρούμενη, το χρυσάνθεμο που δημιούργησε και ανέβηκε στη σπηλιά του δράκου. Ορίστε, του είπε, σου έφερα το χρυσάνθεμο που ζήτησες! Ο δράκος, παραξενεύτηκε πολύ, γιατί ήξερε πως δεν υπήρχε χρυσάνθεμο με εκατό πέταλα. Άρχισε λοιπόν να τα μετράει ένα ένα, μέχρι που διαπίστωσε ότι ήταν ακριβώς εκατό. Τότε, κράτησε το λόγο του, ελευθέρωσε το παλικάρι και ικανοποιημένος επειδή είχε αποκτήσει ένα σπάνιο χρυσάνθεμο, μπήκε ήσυχος στη σπηλιά του. Καθόλου δεν κατάλαβε το "κόλπο" της κοπέλας.

Και η κοπέλα με το παλικάρι γύρισαν, χαρούμενοι κι αυτοί, στο χωριό τους και είπαν τα καλά νέα στους συγχωριανούς τους. Πολλοί από αυτούς τότε, πήραν μπουκέτα χρυσάνθεμα και τα πρόσφεραν στο δράκο για να τον ευχαριστήσουν που ελευθέρωσε το παλικάρι.

Από τότε, λένε, πως φυτρώνουν πολλά χρυσάνθεμα με εκατό πέταλα για να θυμίζουν την υπομονή, την επιμονή και τη δημιουργική σκέψη της νεαρής γιαπωνέζας.

Αυτές είναι και οι σπουδαίες δεξιότητες που θέλουμε να καλλιεργήσουμε στα παιδιά ακόμη και μέσα από αυτόν τον απλό, φαινομενικά, μύθο.

Ως προέκταση της αφηγήτριας, ο Μάνος υποδύθηκε το δράκο, ο Μάριος το παλικάρι και η Μαρία-Χριστίνα τη νεαρή γιαπωνέζα.